കോഡ് ചെയ്തു മടുത്തപ്പോള്‍ ഞാന്‍ വീണ്ടും ഒരു കഥ എഴുതാം എന്ന് വിചാരിച്ചു. എന്‍റെ പുറത്തു ഞാന്‍ തന്നെ കരി വാരി തേക്കുന്നത് ശരി അല്ലല്ലോ എന്നുള്ളത് കൊണ്ട് ഞാന്‍ വേറെ ആരെലുടേം പുറത്തു വാരി തേക്കാം.
ശബ്ദം എന്ന വസ്തു
ഈ കഥ ഒരു ഇടുക്കികാരനെ കുറിച്ചാണ്,,, പേര് വച്ചാല്‍ അവന്‍ എന്നെ ഇടിച്ചു നാശമാക്കും എന്നുളത് കൊണ്ടും അവന്‍ എന്നെകാള്‍ തടിയന്‍ ആണ് എന്നുള്ള കാരണത്താലും പേര് പറയുന്നില്ല. അവനെ നമുക്ക് ശശി എന്ന് വിളികാം എന്ന് വച്ചാലോ ഞങ്ങടെ ഓഫീസില്‍ ശശി എന്നൊരുത്തന്‍ ശരിക്കും ഉണ്ട്, ആയതിനാല്‍ പേരുകള്‍ ഒന്നും തന്നെ പറയുന്നില്ല. ഈ കഥ ശബ്ദത്തെ കുറിച്ചാണ് . ശബ്ദം എന്ന വസ്തു ഉണ്ടാകിയ പുകിലുകളില്‍ കുറച്ചു.
അവന്‍ ഞങ്ങള്‍ വര്‍ക്ക്‌ ചെയ്തിരുന്ന കമ്പനിയില്‍ ജോലിക്ക് കേറിയപ്പം ഗസ്റ്റ് ഹൌസേല്‍ താമസ സൗകര്യം കമ്പനി വകയില്‍ നല്‍കി,, ഞങ്ങള്‍ 2 പേര് ആണ് ആ സമയത്ത് അവിടെ ഉണ്ടായിരുനത്. കൊല്ലംകാരായ 2 പേര്. 3 BHK ഫ്ലാറ്റ് ആയിരിന്നു.. ഒരു മുറിയില്‍ ഞാനും ഒന്നില്‍ മറ്റേ കൊല്ലംകാരനും ഒരു മുറി തുണി ഇടാനും ആയിരുന്നു ഞങ്ങള്‍ ഉപയോഗിചിരുനത്. ആ തുണി ഇടുന്ന മുറിയിലെ ട്യൂബ് ഉം ഫാന്‍ ഉം വര്‍ക്ക്‌ ചെയ്യാത്തത് കൊണ്ട് ഞങ്ങള്‍ ആ ഇടുക്കികാരനെ ഒരു മുറിയിലാകി. ഒരു മുറി കൊല്ലം ടീം ഷെയര്‍ ഉം ചെയ്തു. ആദ്യമായി ഓഫീസില്‍ വച്ച് കണ്ടപ്പോള്‍ അവന്‍ ഒരു സാധു മനുഷ്യന്‍. ബാംഗ്ലൂരില്‍ വര്‍ക്ക്‌ ചെയ്തുഎന്നതിന്‍റെ ജാടയോ ഭാവമോ ഒന്നും തന്നെ ഇല്ല. കുറച്ചു വണ്ണം ഉണ്ടെങ്ങിലും (കുറച്ചു എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ കുറച്ചു കൂടുതല്‍ തന്നെ ആണ് കേട്ടോ ) ഒരു സാധാരണ മനുഷ്യന്‍.
അങ്ങിനെ അവന്‍ ഫ്ലാറ്റില്‍ എത്തി. തങ്കപെട്ട സ്വഭാവം. എല്ലാം നോര്‍മല്‍ ആയി പോവുക ആയിരുന്നു. അപ്പോഴാണ് അളിയന്‍റെ സോണി എറിക്സണ്‍ w810i റിംഗ് ചെയ്തത്. അളിയന്‍ ഫോണ്‍ എടുത്തു, എനിട്ട്‌ സംസാരം തുടങ്ങി. എന്‍റെ അമ്മേ! എന്തൊരു ശബ്ദം, ഞങ്ങടെ ഫ്ലാറ്റ് മാത്രമല്ല ആ പഞ്ചവടി കോളനി മുഴുകെ ആ ശബ്ദം അലയടിച്ചു. അന്ന് വരെ നിശബ്ദം അയി കിടന്ന ഞങ്ങടെ ഫ്ലാറ്റിലെ ശബ്ദ കോലഹലം കേട്ട് പാറ്റ, പല്ലി, അട്ട, ഉറുമ്പുകള്‍, തെങ്ങിലെ കാക്കകള്‍ , എന്തിനേറെ പറയുന്നു അമ്പിളി ബാറിലെ പാമ്പുകള്‍ വരെ ആ ശബ്ദ ഭേരിയില്‍ വയറ്റില കടന്നു. കുറച്ചു നേരത്തേക്ക് ഞാന്‍ സ്റ്റില്‍ ആയിപോയി . ഒരു 2 - 3 മിനിറ്റ് നു ശേഷം ആണ് എനിക്ക് ബോധം ഉണ്ടായത്. ഞാന്‍ അവനോടു ചോദിച്ചു - "എന്തിനാടാ ഇത്രേം ഉറക്കെ സംസാരികുന്നെ?". അവന്‍ ഒന്നും സംഭാവികാത്ത മട്ടില്‍ പറഞ്ഞു-"ഞങ്ങടെ നാട്ടില്‍ എല്ലാരും ഇങ്ങിനെ ആണ് ". എനിട്ട്‌ അവന്‍ വീണ്ടും ഫോണേല്‍ മുഴുകി.
ഞാന്‍ നിസ്സഹായനായി ചിന്തിച്ചു. വൈകിട്ട് ഞാന്‍ സ്വസ്ഥമായി ഫോണേല്‍ പഞ്ഞാര അടിക്കുന്ന കാലം ഇനി വെറും പഴംകഥ മാത്രം. എല്ലാം തകരന്നു. മുറി അടച്ചിരുന്നു വിളിച്ചാലും അവന്റെ ശബ്ദ കോലാഹലങ്ങള്‍ മതിലും ഭേദിച്ച് എന്‍റെ കാതുകളില്‍ തുളച്ചു കയറും. നിശബ്ദമായിരുന ഞങ്ങളുടെ c ക്ലാസ്സ്‌ തീയറെര്‍ അവന്‍ ഡോള്‍ബി ഡിജിറ്റല്‍ ആകി മാറ്റി. ആ ഇടക്ക് അവന്റെ തന്നെ കൂടെ പോയി ഞാന്‍ Loud സ്പീക്കര്‍ എന്നാ സിനിമയും കണ്ടു. അപ്പോഴാണ് എല്ലാ ഇടുക്കികാര്‍ക്കും (ഭൂരിപക്ഷവും) ഈ ഫോബിയ ഉണ്ടെന്ന്‌ മനസിലായത്.
അവന്‍ അവിടെ വന്നിട്ട് 4 മാസം ആയി. അവന്റെ ശബ്ദം കാരണം മാത്രം എനിക്ക് നഷ്ടങ്ങള്‍ ഏറെ.
1 ) സ്വസ്ഥമായി ഫോണ്‍ വിളിക്കാന്‍ സാധിക്കാത്തത് മൂലം പൊട്ടിയ ലൈനുകള്‍ 4 എണ്ണം.
2 ) അവന്റെ ശബ്ദം കാരണം കൊതുകുകള്‍ കൂടുതല്‍ ഊര്‍ജസ്വലര്‍ ആയി മാറി; ആക്രമണം കൂടി .
3 ) നേരത്തെ ഉറങ്ങണം എന്ന് ഉണ്ടെങ്കില്‍ പഞ്ഞി ചെവിയില്‍ തിരികേണ്ട ആവശ്യം ഉണ്ടായി. അതിന്റെ ചെലവ് വേറെ.
4 ) ഇടയ്കൊക്കെ അവന്‍ പാട്ട് പാടും, ദൈവമേ! പറഞ്ഞാല്‍ നിങ്ങള്‍ക്ക് മനസിലാവില്ല. അത് അനുഭവിച്ചു തന്നെ അറിയണം.
ഇങ്ങിനെ ഒക്കെ ആണെങ്കിലും അവനെ കൊണ്ട് ഒരുപാട് പ്രയോജനങ്ങള്‍ ഉണ്ട്, അത് ഉറക്കെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു ഞാന്‍ അവനൊരു ക്രെഡിറ്റ്‌ വാങ്ങി കൊടുക്കാന്‍ ഉദ്ദേശിക്കുന്നില്ല. നമ്മള്‍ അത് ചെയ്യുമോ?
excellent write up... :-)
ReplyDeleteithu elwin mathai ye patti allennoru samsayam... eyi aayirikkithilla... allaayirikkum...
aaru paranju athu ELWIN ne kurichanennu...?angine oru thonnal thonnal undel athu thettanu...athoru sankalpika kadhapathram mathramanu...nammude elwin angine okke aano?
ReplyDeleteKarthaveeeeee
ReplyDeleteIvanu ini adhikam ayussu undakum ennu thonnunilla...
Arelum Thalli Kollum...
writing saili kollam,, kurachu koodi kayyeennu idaammmm
ReplyDeleteബാക്കിയുണ്ടോന്ന് നോക്കട്ടെ.
ReplyDelete